Toen wij in het voorjaar van 2014 over een volgende reis naar de Verenigde Staten van Noord-Amerika gingen nadenken, kwam het idee in ons op, om nu eens iets later in het jaar op reis te gaan, dan gebruikelijk voor ons is. Dan konden wij nu eens die zuidelijke gebieden bezoeken, waar het anders te heet is. Zo hebben wij in 2007 onze reis, die toen begon en eindigde in de stad Phoenix (Arizona), om moeten gooien, omdat het in het zuiden van de staat Arizona voor ons veel te heet was. Wij zijn toen "gevlucht" naar de westkust (San Diego, Californië), waar de temperatuur heerlijk was.
Laat in het jaar op vakantie gaan, heeft zo zijn voor- en nadelen. Een voordeel was, dat het ons de mogelijkheid gaf om er heel erg lang naar toe te leven en toen iedereen al lang terug was van vakantie, wij het lekker nog tegoed hadden. Een nadeel was, dat de dagen kort zouden zijn en de avonden lang. Maar daar valt rekening mee te houden. Zo maakten wij een routeschema, waarin de dagroutes niet al te lang waren, en de dagen niet al te vol zaten met bezoeken aan de diverse bezienswaardigheden.

Net als de vorige keren zijn wij op het internet naar prijzen gaan kijken voor de vliegreizen en de huurauto. Ook dit keer bleek de reisorganisatie WRC-Reizen het prijsgunstigst te zijn voor hetgeen wij wilden. Deze firma heeft voor ons al vaker naar volle tevredenheid Amerikareizen verzorgd en zodoende hebben wij via het internet en de telefoon bij hun onze fly-drive-reis geboekt, bestaande uit de vliegreizen en de huurauto. Wij vlogen met de KLM (op terugweg tevens stukje met Delta) en de auto was van verhuurder Alamo met verzekeringsklasse Alamo Gold. Wij hadden gekozen voor categorie Intermediate SUV/Crossover (IFAR).

Als Nederlanders kunnen wij onder het Visa Waiver Programma (VWP) naar de Verenigde Staten reizen, er is echter wel een aanvullende reistoestemming nodig om te mogen afreizen. Deze ESTA-reistoestemming (Electronic System for Travel Authorization) hebben wij vorig jaar al gekregen, en omdat die twee jaar geldig is, konden wij daar nu weer gebruik van maken. Ik had via het internet wel onze vluchtgegevens aangepast.

Wij kozen als aanvliegplaats Los Angeles in de staat Californië (rechtstreekse vlucht) en als terugvliegplaats Las Vegas in de staat Nevada (met overstap in Atlanta, Georgia). Wij wilden een rondreis maken door het zuiden van de staten Californië, Arizona en Nevada. Op een aantal plekken waren wij al eens geweest, maar wij vonden het geen straf om ze nogmaals te bezoeken en ze verder uit te diepen.
De vakantievoorpret kon beginnen! Het uitstippelen van een route en het uitzoeken van de bezienswaardigheden, die wij willen bezoeken, is altijd erg leuk om te doen. Op de website AllesAmerika.com en het daarbij behorende AllesAmerikaforum is veel bruikbare informatie te vinden en zodoende werden deze dus veelvuldig geraadpleegd. Eigenlijk is het gehele internet een groot archief en een onuitputtelijke bron van informatie.

En zo zijn wij dan in oktober 2014 voor de elfde keer naar Noord-Amerika gevlogen. Vanaf Amsterdam Airport Schiphol vlogen wij met de KLM naar de internationale luchthaven van Los Angeles (LAX) aan de westkust van de staat Californië. Deze rechtstreekse vlucht duurde bijna elf uur. Op het vliegveld van Los Angeles stond een reeds in Nederland gereserveerde huurauto van Alamo voor ons klaar. Wij kregen een witte Dodge Journey mee, waarin wij met heel veel plezier hebben gereden.

Tijdens onze allereerste Amerikareis in het jaar 2000 waren wij ook al eens in deze stad geweest (Hollywood, Santa Monica) en nu wilden wij daar nog wel iets meer van zien. Eerst brachten wij een paar dagen een bezoek aan deze stad (Watts Towers, Chinatown, Downtown, Arcadia [botanische tuin], La Brea Tar Pits, Griffith Observatory, Venice, Santa Monica) en daarna reden wij langs de kust naar het zuiden en bezochten een aantal kustplaatsjes en missieposten. Wij gingen niet helemaal naar San Diego, want daar waren wij al eens geweest, maar sloegen ten noorden van deze stad af het land in, naar het oosten. Al vrij vlot kwamen wij in de hitte en droogte van de daargelegen Coloradowoestijn, met het Anza Borrego Desert State Park.
Wij trokken verder oostwaarts, de uitgestrekte Sonoranwoestijn in, en kwamen in de staat Arizona. Wij verkenden eerst het zuidelijke deel met de wouden aan Saguarocactussen (de reuzencactussen, die meer dan 15 meter hoog kunnen worden) en verbleven in de grote stad Tucson. Van daaruit reden wij via een aantal historische bezienswaardigheden naar de cowboystad Tombstone en de goudmijnstad Bisbee. Deze zuidoosthoek van Arizona grenst aan Mexico en daar is het een groot deel van het jaar bloedjeheet, ook nu was het er goed warm, maar het was te doen. Dit is het gebied van de Apache-indianen en wij bezochten er een berggebied met het natuurpark Chiricahua National Monument (grijze rotsen natuur).

Vanuit het zuiden reden wij dwars door Arizona noordwaarts en gingen via de uit de 13de eeuw daterende rotswoningen van het Tonto National Monument en de grote stad Phoenix naar de plaats Sedona, die in een prachtig roderotsenlandschap ligt. USA Weekend Magazine, een vooraanstaand Amerikaans tijdschrift, heeft Sedona in 2003 uitgeroepen tot de "Most Beautiful Place in America". Volgens de Indianen bevinden zich hier heilige krachten en zij noemen deze plek wel "De navel van de aarde". In de late 70-er en 80-er jaren van de vorige eeuw heeft men in de omgeving natuurlijke krachtvelden (vortexes) ontdekt en is hier een spirituele new-agecultuur ontstaan, waardoor Sedona tegenwoordig ook bekend staat om allerlei soorten alternatieve geneeskundepraktijken en wellness resorts, maar ook kunstgalerieën en gastronomische restaurants. In deze omgeving zijn veel wandelingen te maken en daar deden wij er een paar van.
Tot dan toe hadden wij steeds prachtig mooi weer gehad met temperaturen overdag van ruim boven de 20° Celsius, maar op de dag dat wij Sedona verlieten, regende het en was het kil. Hoewel het zuiden van de staat zich kenmerkt door droog, doch beeldschoon woestijnlandschap, is het noorden aanzienlijk koeler. Noord-Arizona maakt onderdeel uit van het Colorado Plateau, het hooggebergte met een groot aantal nationale parken, waaronder de Grand Canyon. Omdat wij naar dit hoger gelegen gebied reden, werd het kouder en hadden wij zelfs een beetje natte sneeuw op weg naar de Grand Canyon. De volgende dag liepen wij echter al weer in de zon en dat hebben wij tot het einde van de vakantie zo gehouden.

Arizona heeft als bijnaam "The Grand Canyon State". Veertien jaar geleden stonden wij al eens aan de rand van deze diepe kloof, en nu dan opnieuw. Nu brachten wij een wat uitgebreider bezoek aan deze grote gleuf in de aarde, die tot één van de Zeven Natuur Wereldwonderen wordt gerekend. Adembenemend, ... wat is dat landschap toch prachtig!
Na een overnachting in de plaats Williams, waar in het historische centrum nog een leuk aangekleed deel van de legendarische Route 66 is te bewonderen, reden wij die dag nog een paar stukken van deze "Mother Road", of ook wel genoemd "Main Street of America". Vanuit Arizona reden wij bij het oversteken van de Colorado River het zuidelijkste puntje van de staat Nevada binnen en waren in de Mohavewoestijn beland.

Wij wilden een paar dagen in de stad Las Vegas verblijven, maar ondanks dat wij veel hotels via het internet opzochten, vonden wij geen hotelkamer voor een redelijke prijs. Het bleek dat één van de grootste evenementen van het jaar, de SEMA Show voor de automobielbranche, op die data werd gehouden. Daardoor zaten veel hotels vol en waren bij andere de kamerprijzen torenhoog. Zo zochten wij onze toevlucht in een casino-hotel in de plaats Laughlin, en dat is ons prima bevallen.
Daarna was het toen nog wel even een stukje rijden naar Death Valley, maar wat is dat toch ook een uniek stukje van onze planeet. De ons zo bekende, eindloos lijkende wegen rolden zich mijlenver voor ons uit. En als de horizon dan zo heel breed is, hetgeen iedere keer weer een fantastisch schouwspel is, dan is dat zo heerlijk om te rijden. Soms kwamen wij minutenlang niemand tegen en waanden wij ons daar helemaal alleen. Vooral in het zuidelijk deel van de vallei. Dit is één van de warmste gebieden ter wereld, waar de temperatuur in de zomer kan oplopen tot ver boven de 50° Celsius. Nu was het er wel warm, maar het was goed te doen. Als maximale temperatuur troffen wij het met 32° Celsius. Wij hebben er wat rondgereden, gewandeld en genoten van de diversiteit aan natuur. Daar hadden wij nog wel wat langer kunnen doorbrengen.
Na het bezoek aan deze vallei zijn wij naar Las Vegas gegaan, waar wij nu wel terecht konden, want daar hadden wij maanden van tevoren al een hotelkamer besproken. Vanuit deze plaats vlogen wij terug naar Nederland.

NOG WAT WETENSWAARDIGHEDEN.

Onze vakantie viel in de tweede helft van oktober en de eerste helft van november. Wij hebben prachtig weer gehad, zelfs in het zuiden van Arizona was de temperatuur overdag hoger dan gemiddeld. De reis is goed verlopen en het was op de meeste plaatsen lekker rustig.
Op zich is de reis ons goed bevallen, maar zoals verwacht, hebben wij er wel regelmatig rekening mee moeten houden, dat het vroeg donker werd. Dus op tijd in het hotel zijn en soms net niet meer naar een andere bezienswaardigheid toe kunnen gaan, die in de buurt lag. Eerst was het omstreeks 6 uur 's avonds al donker en naar gelang de reis vorderde, werd dit steeds vroeger. Wat ons opviel was, dat ook al stond de zon vrij laag, dat het licht vrij schel was en de kracht van de zon er niet minder om was. Een zonnebril en een hoed, pet of zonneklep hadden wij echt wel nodig.
Wat ons positief verrast heeft, is dat er nog zo veel planten en bomen in bloei stonden.
Voor wat betreft het fotograferen: door het felle zonlicht had de fotocamera erg veel moeite om de juiste belichtingsbalans te vinden. In de camera moest dan ook de belichtingscompensatie frequent bijgesteld worden. En ook dan kregen wij nog best veel "vlakke" foto's, die op de computer door middel van een fotobewerkingsprogramma verbeterd moesten worden. Door de lage zonnestand waren de schaduwen lang en dit maakte het fotograferen binnen de bebouwing van een dorp of stad vrij lastig, in verband met de extremen in contrast.

Als u er in geïnteresseerd bent in wat wij zoal gedaan en beleefd hebben tijdens deze avontuurlijke reis, dan nodigen wij u van harte uit, om dat in dit reisverslag te lezen.

Hieronder staat een landkaart met de door ons gereden route. Daaronder een overzicht met in grote lijnen waar wij van dag tot dag waren en de per dag af te leggen afstand, met daarachter de zuivere reistijd (= nodig voor het rijden, zonder stops onderweg). Deze laatste twee volgens de routeplanner Microsoft Streets & Trips.
De door ons werkelijk afgelegde afstanden staan onderaan de dagverslagen. Het verschil in deze afstanden zijn de door ons extra afgelegde mijlen/kilometers naar bezienswaardigheden, winkels, restaurants en in de nationale parken, als wij daar niet op doortocht toch doorheen kwamen.

Klik hier voor een grotere versie van de landkaart (opent in een nieuw venster).