header 2005 © copyright Dutchmarco


  ONZE VIERDE REIS DOOR AMERIKA DAG 25 - woensdag 5 oktober 2005  

Moab en omgeving (derde dag).

Wij hebben weer heerlijk geslapen. Als ik 's morgens buiten kom is het koud, het is maar 7 graden Celsius. De hemel is blauw en er is geen wind. Het is heerlijk weer om er na het ontbijt op uit te trekken.
______________

Bezoekerstip: Ga 's morgensvroeg naar Smitty's Golden Steak Restaurant en geniet daar van de beste en grootste (zo groot als het bord) cinnamonroll, die je ooit hebt geproefd.
Locatie: op 540 South Mainstreet (naast de Big Horn Lodge).
______________

Ik rijd even naar Smitty's Restaurant en daar koop ik een gigantische cinnamonroll om mee te nemen. Hij wordt voor mij netjes in een doosje gedaan, tezamen met een cupje boter, een plastic mes en vork en een papieren servetje. Op de hotelkamer eten wij daar een stuk van als ontbijt. Hij is gigantisch en er blijft zelfs nog een groot stuk over. Zo vroeg is het nog rustig in Moab, zelfs in Main Street. Er zijn al wel een aantal terreinauto's onderweg en op het parkeerterrein voor de supermarkt staan er ook een stel.

Terreinauto's vroeg op pad © copyright Dutchmarco
Terreinauto's vroeg op pad.
Het is nog stil in Moab © copyright Dutchmarco
Het is nog stil in Moab.

Vandaag gaan wij opnieuw een deel rijden van de prachtig gelegen Highway 128, maar dan nu in de zon. Alles ziet er nu heel wat vriendelijker uit dan gisteren met die storm en regen.

Water tappen bij de Matrimony Spring © copyright Dutchmarco
Water tappen bij de Matrimony Spring.
Bergdecor van Highway 128 © copyright Dutchmarco
Bergdecor van Highway 128.

Als wij even ten noorden van Moab deze weg opdraaien, stop ik weer bij de pijp uit de rots, waar het water van de Matrimony Spring uitstroomt. Wij vullen elk weer een flesje met water. Wij hebben wel genoeg flessen drinkwater bij ons, maar het gaat ons meer om het verhaal dat er achter zit (zie gisteren). Ook nu stoppen er weer auto's, waarvan de inzittenden flessen met het bronwater gaan vullen. Zelfs een pickuptruck met buitensporters, hetgeen duidelijk aan de kleding is te zien, die grote plastic jerrycans in de laadbak hebben, gaan deze met het bronwater vullen.
Na een tijdje rijden, slaan wij af naar de Castle Valley en gaan de La Sal Mountain Loop Tour rijden. Deze rondweg laat een grote verscheidenheid aan natuurschoon zien in dit canyon- en berggebied. De route is 60 mijl (97 km) lang en komt aan het einde terug in Moab, aan de zuidkant van deze plaats.

Wij rijden de Castle Valley in © copyright Dutchmarco
Wij rijden de Castle Valley in.
Onderweg in de Castle Valley © copyright Dutchmarco
Onderweg in de Castle Valley.

De Castle Valley blijkt mooi groen te zijn en wordt omzoomd door hoge roodbruine rotsmassieven. De inwoners van het plaatsje Castle Valley zullen wel van de landbouw en de veeteelt leven. Er zijn boomgaarden en overal lopen koeien te grazen, zelfs vrij langs de weg. Ook stroomt er een beekje.

Uitzicht op de Castle Valley © copyright Dutchmarco
Uitzicht op de Castle Valley.

Eenmaal in het Manti-La Sal National Forest krijgen wij een goed zicht op de roderotskloven en de meer dan 12.000 feet (3.658 m) hoge bergen, waar zelfs in de hete zomer vaak nog sneeuw op de toppen ligt. Bovenop de hogere toppen van de La Sal Mountains ligt verse sneeuw. Als wij even later tegen dit bergmassief omhoog rijden, zien wij rondom ons de mooiste herfstkleuren in de bomen en struiken. Vooral de goudgele ratelpopulieren (aspen) staan in de zon te schitteren. Het is er prachtig. Als wij stoppen voor een paar foto's zien wij onze adem, het is er maar 8 graden Celsius. Als wij nog hoger komen, ligt er langs de weg op een paar plaatsen in de schaduw zelfs wat sneeuw. Vanaf de hooggelegen weg zijn er ook adembenemende vergezichten op de lager gelegen roodbruine rotsmassieven en de vallei. De weg loopt met veel (haarspeld)bochten hoog door de bergen en de berghellingen hebben een kleurenpallet aan herfsttinten.

Goudgele ratelpopulieren © copyright Dutchmarco
Goudgele ratelpopulieren.
Verse sneeuw op de La Sal Mountains © copyright Dutchmarco
Verse sneeuw op de La Sal Mountains.

Als wij vanuit de bergen afgedaald zijn, rijden wij naar Ken's Lake. Een volgens ons kunstmatig aangelegd meer en men heeft er een recreatiegebied van gemaakt. Er is een strandje aangelegd en een stukje verderop is een camping. Daarachter zien wij in de rotsen een watervalletje, de Faux Fall. Vanaf de camping loopt daar een wandelpad naar toe. Via een andere weg proberen wij met de auto dichterbij de waterval te komen, maar dat lukt niet echt. Om het rondje te vervolmaken rijden wij via Highway 191 terug naar Moab. Omdat er in deze rondweg diverse haarspeldbochten zitten, vooral aan de Castle Valley kant, is deze weg minder geschikt voor grote campers en lange trailers.

Halverwege de middag rijden wij weer naar het Arches National Park, omdat wij de wandeling naar de beroemde Delicate Arch willen maken. In het park rijden wij de doorgaande weg gedurende 12 mijl (19,3 km) en slaan de zijweg in naar de Delcate Arch/Wolfe Ranch. Na 1,2 mijl (1,9 km) komen wij bij de parkeerplaats, die bij de Wolfe Ranch is gelegen en waar de wandeling naar de rotsboog begint. Er staan veel auto's, dit is een populaire wandeling. Heel wat mensen doen deze wandeling, vooral in de namiddag, om van het licht van de lager staande zon te genieten. Deze wandeling is heen en terug bij elkaar 3 mijl (4,8 km) lang, heeft een hoogteverschil van 146 meter en onderweg is er geen schaduw. In de rugzak gaan een aantal flessen water mee. Het is nu niet zo warm en ik heb een vest aan, met daar overheen een dun jack.

Tegen het rotsplateau op wandelt men naar de Delicate Arch © copyright Dutchmarco
Tegen het rotsplateau op wandelt men naar de Delicate Arch.

Aan het begin van de wandeling voert het pad over een bruggetje, dat over een watertje, de Salt Wash ligt. Het is een heel aparte wandeling. Eerst is er nog een pad, maar later lopen wij voor het grootste deel over een heel groot en breed, schuin omhooglopend rotsplateau, dat er op de heenweg voor zorgt, dat er geklommen moet worden. Zoals gezegd, wij zijn niet de enigen die naar boven lopen en zo zien wij een heel stel mensen voor ons tegen het plateau op lopen. Tijdens de wandeling krijg ik het best warm. Eerst gaat het jack uit en een tijdje later ook mijn vest. Ik knoop ze om mijn middel.

Wij hebben al een heel stuk afgelegd © copyright Dutchmarco
Wij hebben al een heel stuk afgelegd.
Het laatste stuk gaat over een smal pad © copyright Dutchmarco
Het laatste stuk gaat over een smal pad.

Voordat de rotsboog zichtbaar is, moet er het laatste stuk over een smalle richel, van circa anderhalve meter breed, gelopen worden, die met een ronding om de rots loopt, waarbij aan de ene kant de rotswand en aan de andere kant een diepte is. Dat laatste doet mij weer de das om. Mijn hoogtevrees belemmert mij, dat laatste stuk over die smalle richel, met in mijn ogen een te steile diepte vlak naast me, te lopen. Jammer, maar het is niet anders. De wandeling tot zo ver was al een belevenis op zich. Op de foto ziet het er minder eng uit, dan dat ik het ervoer toen ik er stond.

De Delicate Arch, het handelsmerk van Utah © copyright Dutchmarco
De Delicate Arch, het handelsmerk van Utah.

Rina loopt alleen verder. Zelfs zij, die geen hoogtevrees kent, vindt het belachelijk, dat hier geen voorzorg is genomen voor de vele wandelaars, die gebruik maken van dit pad, om een stukje bescherming te bieden in de vorm van een hekje of muurtje. Als zij verder loopt over de richel en de bocht om gaat, ziet zij opeens de beroemde Delicate Arch van heel dichtbij. Hij is kolossaal. Zij maakt er een aantal foto's van. Er zijn heel wat mensen op dit plateau, die er rondlopen of op de rotsen zijn gaan zitten.
Vlak voordat men de smalle richel op gaat om naar de rotsboog te lopen, bevindt zich in de rotswand een groot rond gat. Terwijl ik daar sta te wachten proberen sommige mensen naar dat gat toe te klauteren om een foto van de rotsboog door dat gat te maken. Het lukt niet iedereen om naar boven te klauteren, want de rots loopt hier nogal steil, schuin omhoog.
Na een tijdje komt Rina terug en wandelen wij dezelfde weg terug, nu gaat het echter bergafwaarts.

Rotstekeningen © copyright Dutchmarco
Rotstekeningen.
De Wolfe Ranch © copyright Dutchmarco
De Wolfe Ranch.

Voordat wij het bruggetje over de Salt Wash over gaan, lopen wij even een zijpad op, dat naar een rots loopt, waar een tableau met mooie rotstekeningen te bewonderen valt. Voor de rots staat ter bescherming een hek.
Als wij terug lopen en de brug over gaan, lopen wij naar de blokhut van de Wolfe Ranch en kijken daar even rond. Dit gebied is genoemd naar John Wesley Wolfe, die zich in 1888 in dit afgelegen gebied vestigde samen met een zoon. Zij bouwden hier een eenkamerblokhut en een omheining voor enkele stuks vee. Het riviertje voorzag hen van water. In 1906 kwam Wolfe's dochter met haar gezin hier ook wonen en toen is de blokhut vernieuwd. De dochter is met haar gezin in 1908 in Moab gaan wonen en in 1910 is de ranch verkocht. Daarna zijn er nog enkele andere bewoners geweest. In 1910 vertrok Jonn Wolfe naar Ohio, waar hij oorspronkelijk vandaan kwam, en is daar in 1913 op 84 jarige leeftijd overleden.

De Delicate Arch, ingezoomd vanaf het Upper Delicate Arch Viewpoint © copyright Dutchmarco
De Delicate Arch, ingezoomd vanaf het Upper Delicate Arch Viewpoint.

Met de auto rijden wij nog 1 mijl (1,6 km) verder, naar een volgende parkeerplaats. Daar zijn de Lower en Upper Delicate Arch Viewpoints. Het Lower Delicate Arch Viewpoint is gemakkelijk te bereiken via een vlak pad van circa 100 meter. Van daaraf is de rotsboog als een kleine boog heel in de verte te zien. Het Upper Delicate Arch Viewpoint is te bereiken via een wandelpad over de rotsachtige bodem met een lengte van 0,5 mijl (0,8 km), waarbij zo nu en dan flink geklommen moet worden. Beide wandelingen doen wij en bij deze laatste komen wij boven aan de rand van een bergkloof, waar vanaf de rotsboog in de verte aan de achterkant te zien is. Vanwege de bergkloof is van hieraf de rotsboog niet te bereiken.

De Balanced Rock kleurt rood in de ondergaande zon © copyright Dutchmarco
De Balanced Rock kleurt rood in de ondergaande zon.
In de verte is nog een balancerende rots, dit is de Ham Rock.

Na dit alles gezien te hebben, rijden wij terug en gaan in de richting van de uitgang van het park. Maar voordat wij daar zijn, stoppen wij nogmaals bij de Balanced Rock, die vurig rood staat te vlammen in de ondergaande zon. Er staan veel mensen te fotograferen en ook wij maken er meerdere foto's. Het is prachtig om te zien hoe intens rood de rotsen kunnen zijn en hoe de schaduw, die de lager zakkende zon over het plateau werpt, langzaam aan steeds hoger kruipt over de rotsen. Na een tijdje rijden wij weer verder, gaan het park uit en rijden naar Moab.
_____________

Bezoekerstip: In verband met het beste licht voor het fotograferen van de rotsbogen: 's morgens in de Devils Garden, 's middags en vroege namiddag de Windows Section, dan de Balanced Rock en in de late namiddag de wandeling naar de Delicate Arch.
Zo is het mogelijk om de belangrijkste objecten in het Arches National Park op één dag goed te fotograferen.
______________

Eenmaal terug in Moab gaan wij voor de tweede keer deze vakantie bij de Moab Brewery onze avondmaaltijd gebruiken. Deze keer hebben wij binnen een tafeltje. Het wordt eentonig, maar ook nu weer eten wij er voortreffelijk en het koude Dead Horse Ale (bier) smaakt ons na al dat wandelen opperbest.

Vandaag hebben wij 107 mijl = 172 km gereden.
Totaal hebben wij 3.466 mijl = 5.574 km gereden.
Het weer: zonnig.
De temperatuur: 's ochtends fris, 's middags 23 graden Celsius.

[ TERUG naar DAG 24 ]  [ VERDER naar DAG 26 - van Moab naar Gunnison ]

[ Home van dit reisverslag ]



balloon

Naar bovenkant van de pagina.


copyright © DutchMarco 2005
all rights reserved

Last updated 2.6.2013