header 2005 © copyright Dutchmarco


  ONZE VIERDE REIS DOOR AMERIKA DAG 4 - woensdag 14 september 2005  

Van Cañon City naar Alamosa.

Eindelijk hebben wij weer eens goed geslapen en staan om 06.40 uur op. Hopelijk zijn wij nu gewend aan het Amerikaanse tijdritme. Ik kan mij niet herinneren, dat ik daar de vorige keren zoveel moeite mee had.
In het hotel hebben wij een uitgebreid ontbijt. Er zijn muffins en donuts, maar ook bruin brood, dat wij heerlijk even roosteren.
Of omdat iemand hoort dat wij een vreemde taal spreken, of omdat men een vraag stelt of een opmerking plaatst en aan het antwoord hoort dat wij niet van daar zijn, komt er al gauw de vraag "Where are you from?" Zo ook bij het ontbijt. Een oudere heer zegt iets over het weer en na een antwoord van ons, wordt deze vraag gesteld. Zo raken wij keer op keer al snel aan de praat. Dat is leuk en men is altijd bijzonder geïnteresseerd in hoe onze trip er uitziet, wat wij die dag gaan doen, en over Nederland (of Holland) wil men van alles weten. Vaak krijg je dan ook te horen uit welk deel van Europa de voorouders van deze persoon vandaan komen. Van deze heer kwam zijn vader destijds uit Schotland.

Vanmorgen staat een treinrit met de Royal Gorge Route Railroad op het programma. Het Cañon City-station is niet ver van het hotel, waar wij de afgelopen nacht verbleven. De auto kunnen wij op de ruime parkeerplaats kwijt. Via het internet hebben wij plaatsen gereserveerd en als wij bij het stationsloket komen, liggen de plaatsbewijzen al klaar. Zelfs onze naam staat erop geprint. Wij hebben nog ruimschoots tijd en maken wat foto's van de trein. Het blijkt dat aan beide zijden van de trein een locomotief gekoppeld is. Op de heenweg trekt de zwarte locomief de trein en op de terugweg de oranje, die altijd afgebeeld staat op de illustraties in publicaties van deze spoorlijn. Wij bezoeken de souvenirwinkel in het stationsgebouw, waar onder andere veel zaken op spoorweggebied te koop zijn.

Eén van de locomotieven van de trein © copyright Dutchmarco
Eén van de locomotieven van de trein.

De treinrit duurt twee uur en de route gaat door de Royal Gorge, de ruim 300 meter diepe kloof waar de Arkansas River doorheen stroomt. Het is een spectaculaire tocht. De trein gaat heen en terug over hetzelfde traject, maar het verveelt geen minuut.

De trein rijdt de kloof in © copyright Dutchmarco
De trein rijdt de kloof in.

Als de rotswanden op hun hoogst zijn, rijden wij onder de Royal Gorge Bridge door, de hangbrug die wij gisteren boven even van een afstand hebben bekeken. Ook hangt de gondel van de kabelbaan midden boven de kloof.

In de kloof komt de hangbrug in zicht © copyright Dutchmarco
In de kloof komt de hangbrug in zicht.

De kabelbaan en de brug over de Royal Gorge © copyright Dutchmarco
De kabelbaan en de brug over de Royal Gorge.

De trein heeft veel wagons, zowel dichte als open. Wij kunnen binnen zitten, maar met dit mooie weer staan wij liever de hele rit op een open wagon en hebben zodoende een goed zicht op de rotsen, de rivier en de trein, die zich door de bochtige kloof wringt. In één van de wagons is koffie en warme chocolade te koop. Van dit laatste nemen wij ieder een beker.

Op de terugweg trekt de oranje locomotief de trein langs de Arkansas rivier © copyright Dutchmarco
Op de terugweg trekt de oranje locomotief de trein langs de Arkansas rivier.

Tijdens de treinreis raken wij in gesprek met een dame uit Cincinnati, Ohio. Haar moeder is destijds ook uit Europa naar Amerika geëmigreerd, zij kwam uit Duitsland. Wij vinden de treinreis erg de moeite waard en als wij terug zijn bij het station zijn wij blij dat wij deze tocht gemaakt hebben.

Wij zoeken de auto weer op en rijden naar de Walmart, waar wij nog een paar inkopen doen. Ook bellen wij even met de kinderen en horen dat bij hun ook alles goed gaat. Dat is toch altijd wel prettig om te weten.

Donkere wolken boven Colorado © copyright Dutchmarco
Donkere wolken boven Colorado.

Bord met kogelgaten © copyright DutchmarcoDaarna rijden wij via de plaats Florence naar het zuiden door het glooiende landschap van de voorlopers van de Rocky Mountains. De lucht wordt steeds meer bewolkt en wij krijgen regen. Boven de bergen hangen donkere wolken en duidelijk is aan de regengordijnen te zien, dat het op sommige plaatsen verderop flink regent. De weg loopt door een deel van de Rockies en gaat door een prachtig stuk natuur. De weg stijgt gestaag en de auto moet er flink aan trekken. Hele einden voert de weg ons door grote sparrenbossen. Opeens staan er langs de weg twee herten te grazen, die even op de foto worden gezet.

Als wij verder naar het zuiden rijden door een glooiend prairielandschap liggen rechts van ons de Sangre de Cristo Mountains. Wij zien uitgestrekte gras­landen en op één daarvan graast een grote kudde buffels. Imposante dieren zijn dat toch altijd weer. Ik vind dat van die echte oerrunderen, die helemaal bij Amerika horen. Er is echter geen mogelijkheid tot veilig stoppen, dus wij kunnen geen foto maken. Vanaf de weg lopen er toegangs­wegen naar grote ranches (boerderijen), waarvan de gebouwen vaak niet zichtbaar zijn in dit uitgestrekte en glooiende gebied. Langs de weg staan er zo nu en dan borden waarop staat, dat men beboet wordt als men afval achterlaat. Zoals in meer borden langs de weg zitten er kogelgaten in.

Blauw-paarse asters © copyright DutchmarcoOveral zien wij planten in bloei staan. Vooral veel gele, maar ook blauw-paarse en witte. Soms hele velden vol en dat is een prachtig gezicht. Wij rijden vandaag niet over snelwegen, maar over binnendoorwegen en het rijden over deze wegen is een genot. Op deze manier duurt de rit wat langer, maar wij kunnen veel meer van de natuur genieten en zo nu en dan stoppen om wat te fotograferen.

Gele bloemen © copyright DutchmarcoWij rijden door de plaats Walsenburg, een echte westernstad. Zo'n karakteristieke stad is altijd weer leuk om op ons gemak doorheen te rijden en lekker om ons heen te kijken. Als wij westelijk naar Alamosa rijden is er erg veel wind. Wij passeren de North La Veta Pass op 9.413 feet (2.870 meter) hoogte en dalen af in de bijzonder uitgestrekte San Luis Valley.

Boven ons hangt een dik wolkendek, het is donker en zo nu en dan regent het iets. Het is eigenlijk geen mooi weer om naar het Great Sand Dunes National Park te gaan en rijden de afslag naar dit park voorbij. Na enig overleg besluiten wij een paar mijl verder om te keren en toch naar dit park te gaan. In het westen is namelijk een langgerekt gat in de bewolking te zien en als de zon straks wat meer gezakt is, zal hij toch op de zandduinen schijnen en ze in een mooi avondlicht zetten. Tenminste, dat hopen wij.

Great Sand Dunes National Park and Preserve © copyright Dutchmarco
Great Sand Dunes National Park and Preserve.

Bij de ingang van het park kopen wij voor $ 50,= de National Parks Pass *), waarmee wij bij de andere nationale parken en monumenten, die wij tijdens deze reis nog gaan bezoeken, geen entree meer hoeven te betalen.

[ *) Per 1 januari 2007 heet deze pas "America the Beautiful - the National Parks and Federal Recreational Lands Pass" en de prijs is verhoogd naar $ 80,=. ]

De zandduinen voor de Sangre de Cristo Mountains © copyright Dutchmarco
De zandduinen voor de Sangre de Cristo Mountains.

Dit park is dag en nacht open, maar het bezoekerscentrum sluit om 18.00 uur en wij komen daar net te laat aan. Even verderop in het park parkeren wij de auto en lopen naar het duinengebied. Wat zijn deze hoog en wat is dat een aparte gewaarwording om hier midden in het land zo'n bijzonder groot duinengebied te zien. Deze duinen zijn tot circa 200 meter hoog. In de lente en de zomer, als er smeltwater uit de bergen komt, stroomt hier de Medano Creek en dan komt men hier voor de zon, het zand en het water. Vooral voor kinderen is het dan een eldorado. Nu is er geen druppel water te bekennen.

Voetstappen in de duinen © copyright Dutchmarco
Voetstappen in de duinen.

Take nothing but pictures, leave nothing but footprints ...

De zon speelt met de wolken en laat zo nu en dan een prachtige tekening zien in de door de wind opgeblazen duinwallen. Er lopen meer mensen rond en er zijn er, die zelfs tot helemaal bovenaan klimmen. Zij zijn als een heel klein stipje in de verte te zien. Wij lopen ook een stuk omhoog en maken veel foto's. Het is een prachtig gebied en het is fantastisch mooi om de zon achter de duinen te zien ondergaan. Het is er wel fris, de wind maakt het koud.

Boven de Great Sand Dunes gaat de zon onder © copyright Dutchmarco
Boven de Great Sand Dunes gaat de zon onder.

Om 19.00 uur gaan wij op weg naar de plaats Alamosa. Inmiddels is het al donker en wij doen in de auto zelfs even de verwarming aan. De hele dag lopen wij ook al in de lange broeken. In de zon is het lekker warm, maar de wind maakt het fris.
In Alamosa vinden wij een kamer in het Super 8 Motel. Als wij op de kamer komen horen wij een brommend geluid. Eerst denken wij, dat het uit de airco komt, maar als blijkt dat het niet uit dit apparaat komt, besluiten wij om een andere kamer te vragen. Zonder problemen krijgen wij een andere kamer toegewezen.
Bij McDonalds halen wij iets te eten en nemen dat mee naar de kamer, waar wij er nog een yoghurtje aan toevoegen.
Nog even een stukje reisverslag typen, foto's op de laptop zetten en dan naar bed. En zo komt er aan deze mooie dag een einde.

Vandaag hebben wij 239 mijl = 385 km gereden.
Totaal hebben wij 472 mijl = 759 km gereden.
Benzineprijs per gallon (= 3.79 liter) $ 3,09.
De auto heeft gereden 1 op 7.
Het weer: zonnig, later bewolkt, regen en winderig.

[ TERUG naar DAG 3 ]  [ VERDER naar DAG 5 - van Alamosa naar Chama ]

[ Home van dit reisverslag ]



balloon

Naar bovenkant van de pagina.


copyright © DutchMarco 2005
all rights reserved

Last updated 28.5.2013