De tweede keer naar Sintra (Moors Kasteel en Paleis van Monserrate).
Vorige week maandag gingen wij op vakantie, er is al 1 week om. Wat gaat dat snel!
Het is halfbewolkt en er is veel minder wind dan gisteren. Het is nog wel fris en de verwachting is, dat het vandaag circa 22 graden wordt.
Ik haal brood en wij ontbijten aan de eetkamertafel binnen.
Wij hebben drie foto's klaargezet op de laptop om naar de kinderen te versturen. De laptop nemen wij mee en dan zien wij wel, wanneer wij er iets mee kunnen (oftewel, waar wij WiFi tegenkomen).
Wij besluiten om vandaag weer met de auto naar Sintra te gaan, en dan nu naar het Castelo dos Mouros (Moors Kasteel) en het Palácio de Monserrate (Paleis van Monserrate).
Deze keer rijden wij via de snelweg, komen weer over het stukje tolweg dat EUR 1,= kost en als wij in het centrum van Sintra zijn, blijkt dat wij zojuist 30 kilometer hebben afgelegd.
Onze auto staat geparkeerd en de stadsbus komt er ook net aan. |
In Sintra is het druk in het oude centrum. Nu wij de weg kennen, rijden wij zelf van het centrum tegen de berg op naar het kasteel en het Pena Paleis, hetgeen wij de eerste keer met de bus deden. Zo rijden wij de weg met de vele haarspeldbochten naar boven en parkeren (gratis) nagenoeg voor de ingang naar het Moors Kasteel.
Eerst even een bezoek aan het toilet, aan de overkant van de weg is daar een keurig gebouwtje voor.
De entree tot het park van het Moors Kasteel aan de weg. |
Bij de entree naar het Moors Kasteel kopen wij toegangskaartjes. De entree bedraagt per persoon EUR 5,=. Omdat wij na het kasteel, het in de buurt gelegen paleis van Monserrate willen bezoeken, hetgeen per persoon EUR 7,50 kost, kopen wij een combinatiekaartje, want dan zijn wij per persoon EUR 10,= kwijt.
De kortingsbonnen die ik bij mij heb voor beide bezienswaardigheden worden bij een combinatiekaartje niet goed verwerkt in het computergestuurde kassasysteem. De receptionist probeert van alles en verontschuldigd zich. Hij geeft ons ieder EUR 1,= seniorenkorting, dat werkt wel. De kaartjescombi komt nu per persoon op EUR 9,=. De toegangskaartjes zijn een maand geldig.
De poort in de kasteelmuur. |
Het is nog best een eind lopen naar de ruïne van het kasteel. Het gaat tegen de berg op via een bospad, waarin zo nu en dan treden van grote keien zijn aangebracht met soms hoge opstappen. Bij de poort in de kasteelmuur worden de toegangskaartjes gescand.
|
 Over het Castelo dos Mouros.
Toen de Moren in de 8ste eeuw het Iberisch schiereiland veroverden, zochten zij een manier om hun macht te handhaven over de gebieden rond Sintra, Lissabon, Mafra en Cascais. De bergrug rond Sintra bleek hiervoor van strategisch belang. Daarom werd op deze plek in de 9de en 10de eeuw een groot kasteel gebouwd.
In 1147 vond de slag om Lissabon plaats. Dit was onderdeel van de Reconquista (herovering van de Spanjaarden (Christenen) op de Moorse (Islamitische) gebieden). Hier werden de Moren verslagen en gaven zij zich over aan koning Alfons de eerste.
In 1154 gaf koning Sancho de eerste opdracht tot een flinke opknapbeurt. Ook werd er een kerk binnen de muren gebouwd.
In de 15de eeuw nam het strategische belang af, verloor het kasteel langzaam zijn functie en begon het verval. In de 16de eeuw werd het verlaten.
Door de grote aardbeving van 1755 ontstond er grote schade aan zowel het kasteel, als aan de kapel, die binnen de muren staat.
In 1830 begon een grootschalige renovatie in opdracht van koning Ferdinand de tweede, waardoor de basisstructuren bewaard zijn gebleven.
Een groot deel van de dikke muren van dit Middeleeuwse kasteel zijn nog intact, zodat men een goede indruk krijgt hoe het kasteel er oorspronkelijk uit heeft gezien. Ze hebben een totale lengte van 450 meter en omspannen een gebied van 1,2 hectare. Bovenop de muren zitten kantelen en er zijn ter versterking van het kasteel ronde en vierkante torens in de muren aangebracht. Wat opvalt is dat de poorten zogenaamde hoefijzerbogen hebben.
Van een aantal oude gebouwen staan er nog wat ruïnes, zoals kelders, stallen en een stortbak. Deze ondergrondse stortbak is 18 meter lang, 6 meter breed en 6 meter hoog en daarin werd water verzameld via een aantal openingen in het "dak".
Een deel van de muren van de kapel staat nog overeind. Onder de kapel zijn graftombes gevonden.
De grootste toren op het terrein, de Torre Real (Koninklijke toren) is via een trap met 500 treden te bereiken.
Bij helder weer kan men vanaf de kasteelmuur de kust zien. Ook is er een mooi uitzicht op het vlakbij gelegen Pálacio da Pena en het aan de voet van de berg gelegen Sintra.
Het complex staat, samen met de hele omgeving van Sintra, sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
|
Nu wij zo langs de kantelen en over de muren met de diverse wachttorens van het kasteel lopen, zien wij eigenlijk pas hoe uitgestrekt deze ruïne is. Indrukwekkend hoor! Van de gebouwen van het kasteel resten nog wat povere resten.
Op de ommuring staan meerdere Portugese vlaggen, in diverse uitvoeringen, en een Arabische vlag; zij wapperen flink in de wind.
Er zijn verre en diepe uitzichten over Sintra en de wijde omgeving, zelfs de Atlantische Oceaan is niet eens zo ver weg en goed te zien.
Het is mooi weer en er zijn meer mensen op de been. Het geheel is erg fotogeniek.
Men is nog bezig met archeologische opgravingen. Er zijn onder andere oude graven met skeletten gevonden.
Wij dolen een tijd rond en genieten van het bezoek aan de resten van dit kasteel en de uitzichten.
Hieronder een foto-impressie van ons bezoek aan het Moors Kasteel.
De Portugese vlag wappert op één van de kasteelmuurtorens. |
Temidden van de kasteelruïne. |
Op de kasteelmuur. |
Uitzicht op Sintra vanaf de kasteelmuur. |
Uitzicht op het Pena Paleis. |
De ruïne van het kasteel loopt door naar de top van de berg. |
Als wij alles wel zo'n beetje gezien hebben, dalen wij door het bos van de berg af en gaan op weg naar de uitgang. Als wij terug zijn bij de auto, eten wij even een broodje.
Daarna rijden wij van de berg af terug naar Sintra en zoeken de weg naar het paleis van Monserrate. De weg is smal en het is opletten voor tegenliggers.
|
 Over het Palácio de Monserrate.
Het paleis van Monserrate is een prachtig 19de eeuws landhuis op circa 4 kilometer afstand van het centrum van Sintra. Dit uitbundig gedecoreerde paleis combineert Portugese, Arabische en Indische bouwstijlen en is één van de mooiste gebouwen in Sintra. Het paleis werd in 1858 gebouwd in opdracht van Sir Francis Cook, een Engelse textielbaron, die het landgoed gebruikte als zomerverblijf. Als vermogend man huurde hij James Knowles in als architect en William Nevil als botanisch expert en tuinarchitect. De Engelse invloed is onder andere zichtbaar bij het indrukwekkende grasveld (het eerste gelegd in Portugal), dat zich bevindt tussen het huis en de prachtige botanische tuinen met uitheemse planten uit de persoonlijke collectie van Cook.
Het project werd binnen vijf jaar afgerond.
Het gehele complex werd in de jaren 1920 door Sir Francis Cook's achterkleinzoon te koop aangeboden en na vele jaren van verwaarlozing werd het door de staat in 1949 gekocht. Sindsdien is het als nationaal monument open voor het publiek.
Het paleis van Monserrate is het kleinste van de drie paleizen van Sintra, maar het is veruit het meest decoratieve. Bovendien is het park rondom het huis een meesterwerk van landschapsarchitectuur en botanische diversiteit. Het is heel slim ontworpen, want er is vakkundig gebruik gemaakt van de microklimaten, die er in deze heuvels heersen. Er zijn meer dan 3.000 exotische plantensoorten, die hier prima gedijen. Er zijn vijvers en kunstig aangelegde watervallen.
|
Er is een grote parkeerplaats, nagenoeg voor de ingang, en aan een dame bij de kaartjesverkoop laten wij onze toegangskaartjes zien, die zij scant. Van haar krijgen wij een folder met een plattegrond van het park en zij legt uit hoe wij het beste kunnen lopen. Er is nogal wat hoogteverschil en bij het doen van de route op haar manier, kost het klimmen de minste inspanning.
Wij lopen het park in en dalen af via een pad, dat ook weer met veel treden gemaakt is van grote keien, waardoor soms grote stappen noodzakelijk zijn. Al vrij vlot komen wij bij een kunstmatig aangelegde waterval. Rondom ons veel uitheemse planten en bomen. Zo zijn er een grote rozentuin en een gedeelte met Mexicaanse planten. De tuin is heel groot en prachtig aangelegd met watertjes, vijvers en stroompjes. Er staan veel planten in bloei. Door het glooiende park zijn allerlei paden aangelegd, zodat men hier hele einden kan wandelen.
Er staat een ruïne van een kapel, die voor een deel omarmd wordt door een banyanboom. Deze vijgenboom wordt in de Hindoeïstische cultuur beschouwd als een heilige boom.
Hieronder een foto-impressie van ons bezoek aan het park van het paleis van Monserrate.
Doorgang door een wand van granieten rotsblokken. |
Een watervalletje tussen het groen. |
Een prachtige vallei met varens en bloeiende rhododendrons. |
Er bloeit van alles ... |
... in het park rondom het paleis. |
De vlezige bladeren van een agave in de Mexicaanse tuin. |
Informatie over de kapelruïne. |
De met de banyanboom begroeide kapelruïne. |
Doorkijkje door de kapelruïne. |
Na een fijne wandeling door de prachtige tuin, komen wij aan bij het landhuis. Het ziet er aan de buitenzijde prachtig uit. Het is deels opgetrokken uit natuursteen en heeft heel veel details. De in okertinten geverfde delen contrasteren mooi met het rood van de daken. Het staat op het hoogste punt, zodat er allerlei vergezichten zijn. Door de bomen, die aan één zijde nogal dicht op het huis staan, is het huis aan de buitenzijde niet in z'n geheel op een foto vast te leggen. Het ziet er naar uit dat het geheel symmetrisch is gebouwd, want zowel links als rechts van het rechthoekige middengedeelte, bevindt zich een gelijkuitziend, rondgebouwd gedeelte.
Hieronder een foto-impressie van ons bezoek aan het paleis van Monserrate.
Het paleis van Monserrate. |
Het paleis gezien aan de zijkant. |
Uitzicht vanaf het paleis over het grasveld naar de tuin. |
Op weg naar de entree van het paleis in het middengedeelte. |
Wij lopen naar binnen en komen in een ronde middenhal (rotunda), van waaruit lange gangen het gebouw in lopen. Vanuit die gangen kan men in de diverse kamers komen. Aan de uiteinden van die gangen komt men in de rondgebouwde gedeelten aan de zijkanten van het huis. Men is nog druk bezig met restauratiewerkzaamheden.
Fontein met beeld in de rotunda van het paleis. |
De koepel boven de rotunda. |
Eén van de gangen, die vanuit de rotunda naar de zijkant van het paleis loopt. |
In één van de reeds gerestaureerde kamers. |
In één van de rondgebouwde gedeelten bevindt zich de muziekkamer. Deze ruimte is al gerestaureerd en heeft een ongelooflijk mooi plafond in koepelvorm met veel filigrainwerk.
Koepelvormig plafond in de muziekkamer. |
De restauratie van het paleis zal meer dan 1,1 miljoen euro gaan kosten. Meerdere jongelui (studenten?) zijn er bezig met erg arbeidsintensief werk. Zij werken met een scalpel en een vijltje tot op de halve millimeter nauwkeurig het gipswerk bij. Wat een monnikenwerk! De wanden zijn allemaal voorzien van gipspatronen. Men heeft rubberen mallen van deze patronen en op een display wordt uitgelegd, hoe het gieten van het gips in de mallen en het bevestigen van de afgietsels op de wanden in zijn werk gaat.
Sommige kamers zijn nog in slechte staat. Foto's tonen hoe erbarmelijk de staat van het paleis is geweest.
Detail van één van de wanden. |
Slechte staat van het plafond in één van de kamers. |
Dit is dezelfde kamer. Hier moet nog een boel werk verzet worden. |
Een ander wandpatroon. |
Op de tweede verdieping is in een aantal kamers een fototentoonstelling.
De rotunda op de eerste verdieping. |
Er is een fototentoonstelling in een aantal kamers. |
De rotunda op de benedenverdieping gezien vanaf de eerste etage. |
In een trappenhuis. |
In de kelder bevindt zich de keuken met een groot fornuis en veel keurig gepoetste koperen pannen.
In de keuken. |
Een kolossaal fornuis. |
Nog een laatste blik in de rotunda bij het verlaten van het paleis. |
Als wij het binnen gezien hebben, verlaten wij het paleis en lopen door het park terug naar de uitgang.
Ook het bezoek aan dit paleis en het omliggende park is weer erg de moeite waard geweest.
Daarna rijden wij terug naar Sintra en gaan daar de snelweg weer op naar het zuiden, in de richting van Cascais.
Aan de noordkant van Cascais, in de wijk Alcabideche lopen wij het winkelcentrum CascaiShopping in en doen een paar boodschapjes. Bij een restaurantje in de foodcourt gebruiken wij een hamburger/lapje vlees met frites, broodje, saus en een glas bier. Daarna neem ik een choco schepijsje.
Omdat ik even het internet op wil om een aantal e-mails en foto's te versturen, gaan wij even verderop in Cascais een McDonald's in. Hier neemt Rina een Sundayijsje en ik ga het internet op met de laptop via de gratis WiFi die MD aanbiedt. Ik verstuur mijn e-mails en foto's. Rina belt nog even met haar moeder en onze dochter.
Terug thuis zijn wij best wel moe, maar kijken terug op een fijne dag.
Rina gaat bezig met haar camera en de video's op de laptop, hetgeen moeizaam gaat. Ik kruip op de bank voor de Tv en val regelmatig even in slaap. Later douche ik lekker en gaan wij naar bed.
Vandaag hebben wij 55 kilometer gereden.
